İnsanoğlu varolduğundan bu yana tüm doğayı ve hatta diğer insanları kendi yararları için kullandı. Kimi zaman bu biyolojik çıkarları içindi, kimi zaman ise artık biyolojik çıkarlardan çok ötede bir şey olarak insanın içinde bir yerlerde büyüttüğü ve zaman zaman çok tehlikeli olan egosu içindi. Ancak eline güç ve teknoloji geçtikçe daha zararlı olmaya başlayan insanoğlu hayata dair çok önemli bir şeyi unuttu, sevgiyi. Ülkü Yılmaz özellikle son birkaç yıldır Dünya’nın yaşadığı tüm acıları, insanoğlunun birbirine yaşattığı tüm acıları içselleştirerek ve biriktirerek tüm Dünya adına “Biz Burada Değiliz” sergisi ile haykırıyor. Sanatçı, varlığın nedenini sorguladığı her bir çalışması ile içerisinde bulunduğumuz bu kaostan çıkmaya çalışmanın bir yolunu bulma savaşı veriyor. Bunu da resim, kolaj ve fotoğraf olarak somut bir anlatıma döktüğü çalışmaları ile oldukça başarılı yapıyor.
Ülkü Yılmaz kendi derin ve duygusal dünyasını önce filozof serisi ile yansıtmaya başlıyor ardından tüm okudukları ve hissettikleri içinde büyüyüp bir bütün oldukça sanatçının kendisi taşmaya başlıyor tuvale ve ortaya bu sergi çıkıyor. Eserleri incelerken yaptığı edebi ve felsefik alıntılar ile her insanın beyninde ya da kalbinde bir yerlere dokunmayı da başarıyor. Özellikle son birkaç yıldır tüm Dünya’nın yaşadığı acıları görmek, insanların gittikçe daha fazla yalnızlaşması ve melankolikleşmesi izleyiciye bir aynadan kendisini izler gibi hissettiriyor. Bitmek bilmeyen din ve ırk savaşları sırasında insanoğlunun en yüce değer olan sevgiyi unutması izleyicinin yüzüne tokat gibi çarpıyor.
Where is the love in this - Ülkü Yılmaz
Varlığımızın bir amacı var mı? Neden buradayız ve ne için yaşıyoruz? Peki ya burada olmayınca ardımıza ne bırakacağız? Gerçekten Burada Mıyız? Hepimiz bu dünyada hep var olacağımızı düşünürcesine doğaya ve insana karşı acımasızca ve düşünmeden yaşarken yok olduğumuzda geride acınası bir dünya bırakacağız gibi gözüküyor. Bu sergi insanın odak noktasını bir an için değiştirip izleyiciyi yaşama dair anlamlı şeyler düşünmeye itiyor. İçinde olduğumuz bu dünyaya belki tercih ederek gelmedik ancak bu dünyayı daha yaşanılabilir hale getirmek bizim elimizdedir. Ölümün ve kıyımın hiçbir dinde ve felsefede yerinin olmadığını düşündüğümüzde yaşanan acıların ölenlerle birlikte tüm insanlığın kalbini söküp attığı bir çağda yaşıyoruz. Giderek güvensizleşip, daha çok kabuğumuza çekiliyoruz. Daha kalabalık ancak daha yalnız hayatlar yaşıyoruz. Ülkü Yılmaz tüm bu olanlara, çalışmaları ile haykırarak karşı çıkıyor. Belki de tüm yaşananlar için tüm insanlık adına yas tutarak. Ancak bir çıkış yolu, bir umut her zaman vardır. En iyi çıkış yolu ise sevgidir. Sevgi insanın içindeki vicdanı, iyiliği ve umudu ortaya çıkaran, insanları birbirine yakınlaştıran en büyük güçtür. Ve şimdi Dünya’nın her zamankinden daha fazla bu güce ihtiyacı var. Efsanevi grup Pink Floyd’un da “Hey You” şarkısında söylediği gibi; Hey sen, bana hiç umut olmadığını söyleme. Birlikte ayakta duruyoruz, dağılırsak düşeriz.
Ülkü Yılmaz’ın “Biz Burada Değiliz” isimli kişisel sergisi 30 Aralık’a kadar Galeri Eksen’de izlenebilir.
**Bu yazı 22 Aralık 2016 tarihinde Dağmedya'da yayınlanmıştır.
Comments